Μπούφος
Μπούφος (Bubo bubo)
Είναι το μεγαλύτερο νυχτόβιο αρπακτικό της Ευρώπης. Είναι επιδημητικός και συχνά δεν απομακρύνεται από την περιοχή του, καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του.
Ο αναπαραγόμενος πληθυσμός της Ελλάδας εκτιμάται σε 200-500 ζευγάρια (Tucker & Heath 1994), ενώ άλλες εκτιμήσεις τον θέλουν να ξεπερνά τα 500 ζευγάρια !!!
Οικολογία:
Ζει σε μεγάλη ποικιλία βιοτόπων σε όλη τη επικράτεια και σε υψόμετρο από το επίπεδο της θάλασσας έως και την αλπική ζώνη.
Φωλιάζει συνήθως σε μικρές σπηλιές σε βράχια, αλλά και σε κουφάλες παλιών δέντρων σπανιότερα δε και σε εγκαταλειμμένες φωλιές άλλων πουλιών. Προτιμά κοντά στη περιοχή φωλιάσματος να υπάρχει πυκνή βλάστηση. Ζει μοναχικός.
Τρέφεται με μικρά και μεσαίου μεγέθους θηλαστικά (τρωκτικά, λαγούς, σκαντζόχοιρους) και πουλιά ακόμη και μεγάλου
μεγέθους.
Στο κεφάλι του παρατηρούμε επιμήκη φτερά στην κορυφή, τα "αντία" τα οποία αποτελούν ιδιαίτερο χαρακτηριστικό ενός μεγάλου αριθμού γλαυκών. Αποτελούνται από 4 εως 8 φτερά και δεν έχουν καμία σχέση με την αίσθηση της ακοής, αν και μοιάζουν με αυτιά. Η λειτουργία τους δεν είναι πλήρως εξακριβωμένη, αλλά φαίνεται, πως παίζουν κάποιο ρόλο στο ζευγάρωμα και σε συγκρουσιακές καταστάσεις.
Χαρακτηριστικές γλαύκες της Ελλάδος με αντία είναι ο Μπούφος (Bubo bubo - Βύας ο βύας), ο Νανόμπουφος (Asio otus - Άσιος ο ώτος) και ο Βαλτόμπουφος (Asio flammeus - Άσιος ο φλογώδης).
Αντία έχουν αναπτυχθεί και σε κάποια μη γλαυκόμορφα πτηνά, όπως για παράδειγμα στην Χιονάδα (Eremophila alpestris - Ερημόφιλη η αλπική)
