ΓΚΙΩΝΗΣ ή ΓΚΙΟΝΗΣ !!! ( Η ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥ Α Γ Α Π Η ) Αρπακτικά: Γοητευτικοί.... κυνηγοί !!! Χρυσογέρακο !!! Low....flying Owls !!! Χρυσαετός !!! Υπέροχες φωτογραφίες ΑΡΠΑΚΤΙΚΩΝ !!! Τυτώ η λευκή, Ανθρωποπούλι (Tyto alba) !!! Υπέροχες φωτογραφίες πουλιών !!! Πετρίτης !!! Χιονόγλαυκα !!! (Η κουκουβάγια του χιονιού)

Αργυροπελεκάνος !!!



Αργυροπελεκάνος

Αργυροπελεκάνος (Pelecanus crispus)



Περιγραφή & Εξάπλωση
Στα νησάκια της λιμνοθάλασσας Τσουκαλιό και Λογαρού του Αμβρακικού Κόλπου βρίσκονται εγκατεστημένες, οι αποικίες ενός από τα σπανιότερα είδη πουλιών του κόσμου: του αργυροπελεκάνου (Pelecanus crispus).

Ο αργυροπελεκάνος είναι το σπανιότερο από τα επτά είδη πελεκάνων που υπάρχουν στον κόσμο και το δεύτερο σε μέγεθος είδος πουλιού στον πλανήτη (ύψος 1,20μ, άνοιγμα φτερών εώς 3,2μ, βάρος 6-10 κιλά). Το υδρόβιο αυτό πουλί έχει χρώμα φτερώματος ανοιχτό σταχτί και κύριο χαρακτηριστικό του το μακρύ του ράμφος, που φέρει διαστελλόμενο σάκο στο κάτω μέρος του. Τα πόδια του είναι κοντά και δυνατά, με δάχτυλα συνδεόμενα μεταξύ τους με μεμβράνη.

Ο αργυροπελεκάνος ήταν κάποτε ευρέως εξαπλωμένος στην Ευρώπη (μέχρι στην Ουγγαρία) και στην Ασία, αλλά τα τελευταία εκατό χρόνια ο πλυθησμός του μειώθηκε δραματικά και η εξάπλωση του στην Ευρώπη περιορίστηκε σε ορισμένους υγροτόπους των Βαλκανίων. Κύριες αιτίες αυτής της μείωσης ήταν οι αποξηράνσεις υγροτόπων γγια την απόκτηση γεωργικής γης και το κυνήγι. Σήμερα, το 13% των ζευγαριών αργυροπελεκάνου που απομένουν σ'ολόκληρο τον κόσμο φιλοξενείται σε δύο περιοχές της Ελλάδας: στη λίμνη μικρή Πρέσπα του νομού Φλώρινας και στις λιμνοθάλασσες του Αμβρακικού κόλπου.


     


Βιολογία & Συμπεριφορά
Ο αργυροπελεκάνος επειδή φοβάται τον άνθρωπο, φωλιάζει σε απρόσιτες περιοχές, όπως είναι οι απομονωμένες νησίδες και οι δύσβατοι καλαμιώνες. Σαν ψαροφάγο πουλί διαλέγει υγροτόπους ικανούς να εξασφαλίσουν άφθονη τροφή για τα μικρά του. Στον Αμβρακικό, η περίοδος αναπαραγωγής διαρκεί από τα μέσα Ιανουαρίου μέχρι τον Ιούλιο. Στην αρχή, τα πουλιά συγκεντρώνονται στα νησάκια των λιμνοθαλασσών, όπου ζευγαρώνουν. Χτίζουν τη φωλιά τους με χόρτα και κλαδάκια και γύρω στα μέσα Φεβρουαρίου αρχίζουν οι πρώτες ωοτοκίες.

Γεννούν δύο αβγά σε κάθε φωλιά (σπάνια τρία), τα οποία επωάζουν επί 31 μέρες, καλύπτοντάς τα με τη νηκτική μεμβράνη των ποδιών τους και όχι με την κοιλιά. Οι νεοσσοί γεννιούνται γυμνοί, και μετά ένα μήνα έχουν καλυφθεί με άσπρα πούπουλα. Μέχρι την ηλικία των δυόμησι μηνών, εξαρτώνται απόλυτα από τους γονείς τους. Και οι δύο γονείς ταϊζουν τα μικρά τους, σε βάρδιες, μ'ένα πολύ χαρακτηριστικό τρόπο: ο νεοσσός βουτά με λαιμαργία το κεφάλι του στο ράμφος του γονέα και τρώει τη μισοχωνεμένη τροφή (ψάρια) κατευθείαν απ'το σάκο. Μέχτι τα μέσα Αυγούστου έχουν πετάξει όλοι οι νεοσσοί, οι οποίοι ακολουθούν τους ενήλικες στις τοπικές μετακινήσεις. Οι Αργυροπελεκάνοι παραμένουν το χειμώνα στον Αμβρακικό, επειδή επικρατούν ήπιες καιρικές συνθήκες και υπάρχει άφθονη τροφή. Αντίθετα, τη Μικρή Πρέσπα την εγκαταλείπουν λόγω του δριμύτατου ψύχους.


    



Κίνδυνοι & Απειλές
Ο σημαντικότερος κίνδυνος για τους αργυροπελεκάνους είναι η ενόχληση που προκαλείται από τον άνθρωπο είτε σκόπιμα, από επισκέπτες που ανεβαίνουν στα νησάκια αναπαραγωγής των πουλιών για να τα δουν ή να τα φωτογραφήσουν, είτε από αμέλεια κατά τη διέλευση πλωτών μέσων. Στην προσέγγγιση επισκεπτών, τα πουλιά σηκώνονται πανικόβλητα και επειδή επωάζουν τα αυγά με το πέλμα τους, είτε συνθλίβουν είτε τα σπρώχνουν έξω από τη φωλιά. Ο αργυροπελεκάνος δεν μπορεί να ξαναβάλει μέσα στη φωλιά ένα αυγό που έχει πεταχτεί έξω, αλλά ακόμη και αν τα αυγά παραμείνουν ανέπαφα πολλά ζευγάρια δεν επιστρέφουν ποτέ μετά την ενόχληση.

Αφού εκκολαφθούν τα αυγά, οποιαδήποτε ενόχληση σηκώνει τους γονείς στον αέρα. Τότε οι γυμνοι νεοσσοί πεθαίνουν από το κρύο, είτε σύροντια από τον πανικό τους έξω από τη φωλιά, καταδικασμένοι να πεθάνουν από την έκθεσή τους στον ήλιο και τη βροχή.

Οι αργυροπελεκάνοι για να συνεχίσουν να φωλιάζουν στον Αμβρακικό κόλπο χρειάζονται μια πηγή άφθονης τροφής. Τα τελευταία χρόνια έχουν παρουσιαστεί επανηλημένα φαινόμενα μαζικών θανάτων ψαριών στις λιμνοθάλασσες, τα οποία οφείλονται στη μεταβολή της ποιότητας του νερού και κυρίως στην έλλειψη οξυγόνου. Οι αλλιώσεις αυτές που σχετίζονται με τις ανθρώπινες σραστηριότητες στις γύρω περιοχές, δνε απειλούν μόνο τους αργυροπελεκάνους, αλλά και την ιχθυοπανίδα καθώς και τις ανθρώπινες δραστηριότητες που ζουν από αυτήν.

    


Τι μπορούμε να κάνουμε για να προστατεύσουμε τους αργυροπελεκάνους
Ο αργυροπελεκάνος προστατεύεται βάσει της ελληνικής νομοθεσίας και διεθνών συνθηκών, που απαγορεύουν το κυνήγι και την εν γένει ενόχλησή τους, ιδιαίτερα στους τόπους αναπαραγωγής (Οδηγία 79/409/ΕΟΚ). Για την αποτελεσματική προστασία τους όμως απαιτείται και η δική μας συμμετοχή. Για το λόγο αυτό:

Δε θα πρέπει να πλησιάζουμε τα νησάκια αναπαραγωγής του αργυροπελεκάνου.
Όταν βλέπουμε ανθρώπους που ενοχλούν τις φωλιές του, θα πρέπει να εξηγούμε πόσο καταστροφική μπορεί να αποβεί μια τέτοια ενόχληση.